این نسخهٔ پایداری است که در ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.

تمامی مرغ‌های ابریشمی دارای پوست و استخوان تیره و گوشت تیرهٔ مایل به خاکستری هستند و در زبان‌های چینی، وو گو جی (烏骨雞[۱۲]) به معنای مرغ استخوان‌سیاه خوانده می‌شوند.[۱۱] سیاهی زیر پوست و بافت همبند حیوان یک ویژگی نادر محسوب می‌شود و در مرغ‌ها، به دلیل فیبروملانوسیس ایجاد شده که منشأ آن جهش نادری بوده که در آسیا در این حیوان رخ داده‌است.

در قرن بیست و یکم، مرغ‌های ابریشمی یکی از محبوب‌ترین گونه‌های مرغ زینتی به‌شمار می‌روند. آنها اغلب به عنوان مرغ زینتی یا حیوان خانگی در حیاط خلوت خانه‌ها نگهداری می‌شوند و معمولاً برای جوجه‌کشی و پرورش جوجه‌های دیگر پرندگان آبزی مانند اردک‌ها و غازها و پرندگان مناسب برای شکار مانند بلدرچین و قرقاول به‌کار گرفته می‌شوند.[۵] ویژگی‌ها[ویرایش]

برصغیر پاک و ہند کے مخصوص مرغے جو اپنی منفرد خوبیوں کی وجہ سے جانے جاتے ہیں اصیل کہلاتے ہیں۔ مرغبازی میں اصالت سے مراد غیرت و جرأت ہے۔ ایسا مرغا جو دوسرے نر مرغے کی موجودگی کو برداشت نہ کرے، اُس سے اگر لڑنا پڑے تو اُس سے ہار نہ مانے یعنی میدان چھوڑ کر نہ بھاگے وہ مرغا اچھا اصیل گِنا جاتا ہے۔ برصغیر کے اصیل مرغوں کے بارے میں ایک نظریہ یہ بھی ہے کہ یہ سیپیشز جنگل فاؤل ( جنگلی مرغا ) اور چیل، عقاب یا کسی دوسرے پرندے ساتھ کراس بریڈ ہوکر وجود میں آئی ہے۔

اصیل مرغ کے پروں کو پلے کہا جاتا ہے۔ اصیل مرغوں کے پلے سائز میں بڑے بڑے اور ہر پلے میں کم از کم دس دس کلیاں پائی جاتی ہیں۔ اصیل مرغ کے پلے میں زیادہ سے زیادہ تیرہ کلیاں ہوتی ہیں لیکن اگر کلیوں کی تعداد دس سے کم ہو تو اس مرغ کو اچھا اصیل نہیں مانا جاتا۔

مرغ ابریشمی و بسیاری از نژادهای دیگر تحت تأثیر جهش رخ داده در آسیا قرار گرفته‌اند.[۱۳] صرف نظر از رنگ، به‌طور کلی پرورش مرغ‌های ابریشمی به اندازه نژادهای گوشتی مرغ نیست.[۵]

ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.

۱ تاریخچه ۲ ویژگی‌ها تغییر وضعیت زیربخش‌های ویژگی‌ها ۲.۱ بانتام‌ها ۲.

اصیل مرغ کے سر پر موجود کلغی کو تاج کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کا تاج جڑھ سے پتلا، اوپر سے موٹااور سائز میں چھوٹا ہوتا ہے۔ تاج کھڑا اور مضبوط ہو تو اسے زیادہ پسند کیا جاتا ہے۔ اصیلوں میں کُل چھ قسم کے تاج پائے جاتے ہیں۔ کریلا تاج، بادام نما تاج، ٹوپلا تاج، ٹھیکر تاج، کِلی تاج، بانکہ تاج۔

در استاندارد کمال آمریکا، وزن استاندارد برای مرغ ابریشمی بانتام نر ۱ کیلوگرم و برای ماده ۹۰۷ گرم بیان شده‌است.[۱۴] در استاندارد ماکیان استرالیایی و استاندارد ماکیان بریتانیا وزن استاندارد مرغ ابریشمی بانتام بسیار کمتر است.

مرغ‌های ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد.[۵] زمانی که مرغ‌های ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایت‌های بسیاری در مورد آن‌ها شایع شد.

همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگی‌های جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلی‌ترین گونه‌های مرغ خانگی به‌شمار می‌رود و دارای خصوصیات تخم‌گذاری و مراقبت استثنایی از جوجه‌هاست. اگر چه میزان تخم‌گذاری این‌گونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آن‌ها در نگهداری جوجه‌ها، از مرغ‌های ابریشمی برای پرورش تخم‌های سایر گونه‌ها و جوجه‌کشی استفاده می‌شود.[۲][۳][۴]

[۹][۱۰] پرهای مرغ ابریشمی get more info با ابریشم[۱۱] و نیز خز مقایسه قرار می‌شود. ویژگی عمومی پرهای مرغ ابریشمی نرم و پفکی بودن آن است. پرهای مرغ ابریشمی توانایی پرهای پروازی را نداشته و مانند سایر پرندگان با پرهای پفکی است. این ویژگی امکان پرواز را از مرغ ابریشمی گرفته‌است.[۵]

اصیل مرغ کی دُم میں دو طرح کے پنکھ ہوتے ہیں۔ لمبے اور باریک پروں کو سَریاں جبکہ چوڑے اور چھوٹے پروں کو شاہ پَر کہتے ہیں۔

در استاندارد ماکیان استرالیا وزن ۶۸۰ گرم برای نرها و ۵۷۰ گرم برای ماده‌ها اعلام شده‌است.[۱۵] استاندارد ماکیان بریتانیا نیز وزن ۶۰۰ گرم را برای مرغ‌های ابریشمی بانتام نر و ۵۰۰ گرم را برای ماده‌ها اعلام کرده‌است.[۱۶] پرانگشتی[ویرایش]

سوپ مرغ ابریشمی در بوکیت باتوک، سنگاپور گوشت تیرهٔ مرغ ابریشمی خصوصیتی نامعمول در آشپزی اروپایی و آمریکایی محسوب می‌شود.[۱۱] در مقابل در بسیاری از جوامع آسیایی، استفاده از گوشت مرغ ابریشمی در غذا معمول و متداول است. در آشپزی چینی، گوشت مرغ ابریشمی به‌طور خاص مورد توجه قرار گرفته‌است و در بسیاری از غذاهای ژاپنی، کامبوجی، ویتنامی و کره‌ای، از افزودنی‌ها معمول به‌شمار می‌آید. در نواحی تحت نفوذ آشپزی چینی مانند مالزی ممکن است طبخ مرغ ابریشمی مشاهده شود.

تخم‌های مرغ ابریشمی مرغ ابریشمی در برخی از کشورها به عنوان مرغ بانتام شناخته می‌شود. با این وجود، گونه‌های دیگر، بر حسب منطقه و بسیاری از ویژگی‌ها مانند اندازه، متفاوت از مرغ ابریشمی هستند و مرغ ابریشمی بانتام، در واقع به عنوان گونه‌ای متفاوت از مرغ ابریشمی شناخته می‌شود. در آمریکای شمالی، تقریباً تمامی مرغ‌های ابریشمی از نژاد بانتام هستند؛ اما مرغ‌های ابریشمی در اروپا در اندازه و ویژگی‌های استاندارد و اصلی خود هستند.

در اوایل قرن هفتم، در طب سنتی چین، سوپ مرغ حاوی گوشت مرغ ابریشمی به عنوان غذایی شفابخش شناخته می‌شد.[۱۱] روش‌های معمول برای طبخ مرغ ابریشمی به‌صورت گوشتابه، تفت‌آب‌پزی، و کاری است. در سوپ سنتی چینی، به همراه مرغ ابریشمی از موادی از قبیل زالزالک، سیب‌زمینی شیرین چینی، خلال پرتقال و زنجبیل استفاده می‌شود.[۲۱] برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای در نواحی مرکزی در غرب، مرغ ابریشمی را به عنوان یک غذای سنتی آمریکایی یا فرانسوی مانند کانفیت طبخ می‌کنند.[۱۱] منابع[ویرایش]

مرغ‌های ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغ‌های ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوش‌های خود هستند. به‌علاوه مرغ‌های ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک می‌شوند. مرغ‌های ابریشمی حاضر در رقابت‌های نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگ‌ها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.

مرغ کے ناک کو نتھنے یا نکوڑا کہتے ہیں۔ اچھے اصیل مرغ کے نتھنے قدرے کھلے ہوتے ہیں۔ نتھنوں کے اندر باریک جِھلی ہوتی جو بطور air filter ائیر فلٹر کام کرتی ہیں۔